ហេតុអ្វី ពន្ធនាគារឥណ្ឌូនេស៊ីជាកន្លែងគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់អ្នកទោស?
ព្រឹត្តិការណ៍អគ្គីភ័យក្នុងពន្ធនាគារ Tangerang នៅជាយក្រុងហ្សាកាតា ដោយបានសម្លាប់មនុស្ស ៤១ នាក់ និងរបួស ៨០ នាក់ បញ្ជាក់ពីបញ្ហាក្តៅគគុកមួយ ដែលកើតមានឡើងនៅក្នុងពន្ធនាគារ រួមមានភាពតូចចង្អៀតនៅក្នុងពន្ធនាគារ ការរត់គេចខ្លួនចេញពីពន្ធនាគារដ៏ច្រើន កុប្បកម្មតវ៉ា ភាពជ្រុលនិយម និងអំពើពុករលួយជាដើម។
យោងតាមទិន្នន័យរបស់រដ្ឋាភិបាល កន្លែងស្នាក់នៅក្នុងពន្ធនាគារផ្ទុកអ្នកទោសជាង ២០០០ នាក់ លើសចំនួនផ្លូវការកំណត់ ដែលតម្រូវឱ្យមានត្រឹម ៦០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ ប្លុកC ដែលជាកន្លែងអគ្គីភ័យឆាបឆេះ បានដាក់អ្នកទោសលើសចំនួនដល់ទៅ ១២២ នាក់ ខណៈចំនួនកំណត់អតិបរិមារកំណត់ឱ្យនៅត្រឹម ៤០ នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
យ៉ាងណាមិញ ការផ្ទុកអ្នកទោសច្រើនហួសកំណត់នេះមិនមែនជារឿងប្លែកទេ សម្រាប់ពន្ធនាគារ Tangerang នៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី និងនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ភាគច្រើនទៀត។ លោក Usman Hamid នាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការលើកលែងទោសអន្តរជាតិឥណ្ឌូណេស៊ី បានប្រាប់សារព័ត៌មាន DW ថា៖ «កំណើននៃចំនួនអ្នកទោសនៅក្នុងពន្ធនាគារនេះ កើនឡើងដោយសារការប្រព្រឹត្តិករណីឧក្រិដ្ឋកម្មហួសហេតុ។ អត្រានៃការជាប់ឃុំខ្ពស់នេះ មិនមែនកើនឡើង ដោយសារកន្លែងឃុំឃាំងមិនមានកំណែរលម្អឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ទេ»។
លោក Hamid បានពិពណ៌នាថា៖ « ភាពចង្អៀតណែន បានបណ្តាលឱ្យអ្នកទោសនៅទូទាំងប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីជួបការលំបាក និងធ្វើឱ្យសុខុមាលភាពរបស់ពួកគេស្ថិតក្នុងហានិភ័យ និងគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតរបស់ពួកគេ ដោយមនុស្សជាច្រើនត្រូវទទួលរងនូវ «ការប្រព្រឹត្តិ ឬ ការដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ឃោរឃៅ អមនុស្សធម៌ ឬថោកទាប»។
លោកបានបន្តទៀតថា៖ «ពួកគេអាចនឹងខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ និងការថែទាំវេជ្ជសាស្រ្តគ្រប់គ្រាន់ ហើយកន្លែងរស់នៅក៏មិនមានខ្យល់ចេញចូល និងពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ដែរ។ ពួកគេ ដាក់វេនគ្នាតម្រេតដោយសារ កន្លែងនៅតូចចង្អៀតពេក។ ហើយបើនិយាយពីស្ថានភាពអនាម័យរបស់ពួកគេវិញ មានសភាពយ៉ាប់សម្បើមណាស់ អាចនឹងធ្វើឱ្យគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព ឬក៏ស្លាប់ក្នុងពន្ធនាគារផ្ទាល់»។
អ្នកស្រី Elizabeth Ghozali សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌឥណ្ឌូណេស៊ីនៅសាកលវិទ្យាល័យ Santo Thomas Catholic នៅរដ្ឋ Medan បានប្រាប់សារព័ត៌មាន Al Jazeera ថា៖ «បញ្ហាមួយក្នុងចំណោមបញ្ហាជាច្រើនផ្សេងទៀតនោះគឺថា អគារពន្ធនាគាររបស់ឥណ្ឌូនេស៊ីភាគច្រើនចាស់។ នោះមានន័យថា វាគួរតែមានការត្រួតពិនិត្យជាប្រចាំ ប៉ុន្តែក្នុងករណីនេះ គេអាចនិយាយបានថា មន្ត្រីទាំងនោះមានការធ្វេសប្រហែស ពីព្រោះពួកគេមិនបានពិនិត្យលក្ខខណ្ឌនៅក្នុងពន្ធនាគារឱ្យបានច្បាស់លាស់»។
ថ្លែងក្នុងលក្ខខណ្ឌមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ឆ្មាំគុកម្នាក់ បាននិយាយថា ស្ថានភាពចង្អៀតណែនក្នុងពន្ធនាគារឥណ្ឌូនេស៊ី បង្កការលំបាកដល់បុគ្គលិកក្នុងការគ្រប់គ្រងទាំងអ្នកទោស និងបរិស្ថានជុំវិញពួកគេ។
ប្រភពដដែលបានបន្តថា៖ «នេះគ្រាន់តែបញ្ហាមួយចំនួនដែលយើងប្រឈមមុខប៉ុណ្ណោះ ក្រៅ ពីនេះមាន បញ្ហាផ្សេងៗ ដូចជា កុបកម្មពន្ធនាគារ កង្វះអនាម័យនៅក្នុងគុក និងការលំបាកក្នុងការជម្លៀសចេញពីពន្ធនាគារក្នុងករណីមានគ្រោះធម្មជាតិ ឬ អគ្គីភ័យជាដើម»។
កាលពីឆ្នាំ ២០១៨ មន្រ្តីប៉ូលីសចំនួន ៦ នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ បន្ទាប់ពីការប្រឈមមុខដាក់គ្នានៅទីស្នាក់ការកណ្តាលប៉ូលីសចល័តកងពលតូច (Mako Brimob) ក្នុងទីក្រុង Depok ជាយក្រុងហ្សាកាតា ( Jakarta) ក្រោយពីអ្នកទោសបានចាប់ធ្វើជាចំណាត់ខ្មាំង។ ហើយ ក្នុងឆ្នាំដដែលនេះ អ្នកទោសជាង ១០០ នាក់ បានរត់ចេញពីពន្ធនាគារក្នុងខេត្ត Aceh បន្ទាប់ពីបានយកឈ្នះលើឆ្មាំយាមគុក។
អ្នកស្រី Claudia Stoicescu អ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកសុខភាពសាធារណៈ និងអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យ Columbia ក្នុងទីក្រុងញូវយ៉ក បានឱ្យដឹងថា សោកនាដកម្មនៅ ពន្ធនាគារ Tangerang ក៏សឱ្យឃើញនូវបញ្ហាគោលនយោបាយគ្រឿងញៀនរបស់ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី និងបញ្ហាឧក្រិដ្ឋកម្មហួសហេតុផងដែរ។
អ្នកស្រី បាននិយាយថា៖ «ច្បាប់គ្រឿងញៀនឆ្នាំ ២០០៩ របស់ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ចែងអំពីបទល្មើសគ្រឿងញៀន បានដាក់ទណ្ឌកម្មព្រហ្មទណ្ឌសម្រាប់ការលក់ ចែកចាយ ការនាំចេញ ការនាំចូល ការចែកចាយ ការដាំដុះ និងការផលិត ដែលរួមមានការផាកពិន័យ ការព្យាបាលគ្រឿងញៀនជាកាតព្វកិច្ច ការជាប់ឃុំឃាំង និងក្នុងករណីជួញដូរគ្រឿងញៀន ទោសប្រហារជីវិត»។
អ្នកស្រី បានបន្តថា៖ «ច្បាប់នេះក៏ផ្តល់នូវយន្តការសម្រាប់បង្វែរអ្នក ដែលប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនចេញពីពន្ធនាគារ និងឆ្ពោះទៅរកការព្យាបាលដោយពឹងផ្អែកលើគ្រឿងញៀន ប៉ុន្តែការអនុវត្តរបស់វាគឺមិនស៊ីសង្វាក់គ្នា និងញាំញី ដោយអំពើពុករលួយ»។
ជាលទ្ធផល ជនអហិង្សាកម្រិតទាបជាច្រើនដែលប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ឬពឹងផ្អែកលើគ្រឿងញៀន ត្រូវបានបញ្ជូនទៅពន្ធនាគារ ជាជាងការទទួលបានសេវាគាំទ្រសុខភាព និងសង្គមនៅក្នុងសហគមន៍ ហើយនេះគឺជាអ្វី ដែលពន្ធនាគារនៅឥណ្ឌូនេស៊ីខ្វះចន្លោះ និងបង្កឱ្យចំនួនអ្នកទោសនៅក្នុងពន្ធនាគារកើនឡើងណែនតាន់តាប់។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ចំនួនអ្នកទោសជាងពាក់កណ្ដាលក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីសរុប គឺសុទ្ធតែពាក់ព័ន្ធនឹងបទល្មើសគ្រឿងញៀន។
អ្នកស្រី បានបន្ថែមថា៖ ការកាត់ទោសលើអ្នកប្រើប្រាស់ និងការកាន់កាប់គ្រឿងញៀន ដូច ដែលបានណែនាំ ដោយប្រព័ន្ធអង្គការសហប្រជាជាតិ នឹងមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងបំផុតលើការកាត់បន្ថយការជាប់ឃុំឃាំងនៃជនល្មើសគ្រឿងញៀនកម្រិតទាប ដែលនឹងកាត់បន្ថយភាពចង្អៀតណែនដោយជៀសមិនរួច»។
ប្រភព៖ Aljazeera
