សេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់ចិន នឹងមានល្បឿនយឺតយ៉ាវ ដោយសារស្ថានភាពកូវីដលើពិភពលោកមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ
ការផ្ទុះឡើងវិបត្តិកូវីដ-១៩ ក្នុងប្រទេស និងស្ថានភាពប្រទេសពិភពលោក កំពុងស្ថិតនៅក្នុងលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ និងស្មុគស្មាញនៅឡើយ ដែលជាកត្តាមួយជះឥទ្ធិពលដល់អត្រាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់របស់ប្រទេសចិនក្នុងកំឡុងត្រីមាសទី ៣ នៃឆ្នាំនេះ ធ្លាក់ចុះ ២ ភាគ ៣ ក្រោមមធ្យមភាគជាតិ។ នេះបើតាមឱ្យដឹងពីសារព័ត៌មាន South China Morning Post។
យុត្តាធិការថ្នាក់ខេត្តចំនួន ២១ ក្នុងចំណោម ៣១ របស់ប្រទេសចិន បានបរាជ័យក្នុងការសម្រេចបាននូវអត្រាកំណើនជាមធ្យមជាតិ ៩,៨ ភាគរយនៅក្នុងអំឡុងខែ មករា ដល់ខែ កញ្ញា។ នេះគឺជាសមាមាត្រដូចគ្នា ដូចដែលបានឃើញនៅក្នុងឆមាសទីមួយនៃឆ្នាំ ២០២១ ប៉ុន្តែមានការកើនឡើងទ្វេដងនៃកម្រិត ដែលបានឃើញនៅចុងឆ្នាំមុន។
ការធ្លាក់ចុះក្នុងតំបន់ បានឆ្លុះបញ្ចាំងពីនិន្នាការជាតិ បន្ទាប់ពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចសរុបរបស់ប្រទេសចិន ធ្លាក់ចុះមកនៅត្រឹម ៤,៩ ភាគរយក្នុងត្រីមាសទី ៣។ តំបន់ស្វយ័តទីបេ គឺជាតំបន់ចុងក្រោយ ដែលបញ្ជាក់ពីតួលេខកំណើនរបស់ខ្លួនកាលពីថ្ងៃ ចន្ទ ដោយសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួនកើនឡើង ៧,២ ភាគរយធៀបនឹងឆ្នាំមុនក្នុងត្រីមាសទី ៣ ឆ្នាំ ២០២១ ពោលគឺ ធ្លាក់ចុះក្រោមមធ្យមភាគជាតិ។
យ៉ាងណាមិញ វិសមភាពក្នុងតំបន់ក៏នៅតែមានផងដែរ ដោយសារមជ្ឈមណ្ឌលនាំចេញតាមឆ្នេរសមុទ្រ បានបន្តកើនឡើងនៅខាងមុខ ដោយសារតែការនាំចេញដ៏រឹងមាំគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល ខណៈដែលតំបន់លោកខាងលិច កំពុងជួបការលំបាក ដែលបង្កជាបញ្ហាប្រឈមសម្រាប់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងក្នុងការកសាងបង្គោលកំណើនថ្មី ខណៈដែលប្រទេសនេះកំពុងព្យាយាមផ្លាស់ប្តូរទៅរកសេដ្ឋកិច្ច ដោយផ្អែកលើ ការចំណាយ ដោយប្រជាជន ១,៤ ពាន់លាននាក់របស់ខ្លួន។
លោក Liang Jing អ្នកវិភាគធនាគារកណ្តាលចិន បាននិយាយកាលពីសប្តាហ៍មុនថា៖ «អត្រាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៃខេត្តភាគច្រើនមិនបានត្រលប់ទៅរកកម្រិតមួយដូច មុនមានជំងឺរាតត្បាតទេ»។
នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃអត្រាកំណើនជាមធ្យមរយៈពេល ២ ឆ្នាំ ដែលជាការវាស់វែងប្រើប្រាស់ ដោយការិយាល័យស្ថិតិរបស់ប្រទេសចិន ដើម្បីកាត់បន្ថយការបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយ ដែលបណ្តាលមកពីវីរុសនេះ បានឱ្យដឹងថា ខេត្តចំនួន ២៧ មានអត្រាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចទាប បើធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ ២០១៩។
ក្វាងទុង ដែលជាមជ្ឈមណ្ឌលផលិតកម្ម និងពាណិជ្ជកម្មភាគខាងត្បូងរបស់ប្រទេសចិន នៅតែជាសេដ្ឋកិច្ចធំបំផុតនៅក្នុងប្រទេស បន្ទាប់ពីសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខេត្តបានកើនឡើង ៩,៧ ភាគរយធៀបនឹងឆ្នាំមុនដល់ ១,៤ ទ្រីលានដុល្លារ ក្នុងរយៈពេលប្រាំបួនខែដំបូងនៃឆ្នាំនេះ។ ទោះយ៉ាងណា ចំនួននេះគឺទាបជាងមធ្យមភាគជាតិបន្តិច និងធ្លាក់ចុះពីអត្រាកំណើន ១៣ ភាគរយ ដែលបានឃើញនៅក្នុងត្រីមាសទី ២ នៃឆ្នាំនេះ។
អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន បានឱ្យដឹងកាលពីចុងខែមុនថា៖ «សេដ្ឋកិច្ចរបស់ខេត្តក្វាងទុង បានបន្តងើបឡើងវិញ ជាលំដាប់នៅក្នុងត្រីមាសដំបូង ប៉ុន្តែវាគួរតែត្រូវបានកត់សម្គាល់ផងដែរថា បរិយាកាសខាងក្រៅនៅតែអាក្រក់ និងស្មុគស្មាញ ដែលផ្ដល់ជាបញ្ហានៃការស្ទុះងើបសេដ្ឋកិច្ចមិនស្មើគ្នា និងធ្វើឱ្យសន្ទុះនៃការងើបឡើងវិញទាំងមូលបានថយចុះ»។
ខេត្ត Jiangsu ភាគខាងកើតប្រទេស មានកំណើនប្រមាណ ១០,២ ភាគរយ ឬ ៨,៥ ទ្រីលានដុល្លារក្នុងរយៈពេល ៣ ត្រីមាសដំបូងនៃឆ្នាំនេះ ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាសេដ្ឋកិច្ចធំទីពីរ បន្ទាប់ពីខេត្ត Guangdong ជាមួយនឹងការកើនឡើងដាច់ខាតពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំចំនួន ១,១ ទ្រីលាន ដែលជាចំនួនខ្ពស់បំផុតនៅក្នុងប្រទេស។
លោក Peng Long អ្នកនាំពាក្យការិយាល័យស្ថិតិខេត្ត Guizhou បាននិយាយកាលពីខែមុនថា៖ «ដោយសារ ស្ថានភាពអន្តរជាតិដ៏អាក្រក់ និងស្មុគស្មាញ ការកើតមានញឹកញាប់ក្នុងកំឡុងពេលផ្ទុះកូវីដក្នុងស្រុកក្នុងឆ្នាំនេះ និងមូលដ្ឋានខ្ពស់ក្នុងរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំមុន អត្រាកំណើននៃសូចនាករសេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ៗរបស់ខេត្ត បានបន្តធ្លាក់ចុះពីមួយត្រីមាសទៅមួយត្រីមាស»។
ទោះយ៉ាងណា ខេត្តភាគខាងលិច ធ្លាប់ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាខ្នងបង្អែកក្នុងសេដ្ឋកិច្ចចិន នៅតែអាចជួយសម្រេចបាននូវកំណើនកើនឡើងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ តាមរយៈ វិស័យសំណង់ និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។
ទីក្រុងប៉េកាំង បានពង្រឹងការជំរុញរបស់ខ្លួនក្នុងការទប់ទល់នឹងការកើនឡើងនៃបំណុលរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុក និងការខ្ចីប្រាក់ច្រើនពេកនៅក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ ដោយការវិនិយោគលើទ្រព្យសកម្មថេររបស់ Guizhou ដែលបានធ្លាក់ចុះ ៩,៤ ភាគរយធៀបនឹងឆ្នាំមុនក្នុងអំឡុងខែ មករា ដល់ខែ កញ្ញា។
ការធ្លាក់ចុះនេះ ក៏ត្រូវបានគេមើលឃើញផងដែរ នៅខេត្ត Shaanxi ភាគពាយ័ព្យខណៈការវិនិយោគទ្រព្យសកម្មថេររបស់ខ្លួន បានធ្លាក់ចុះ ៣,១ ភាគរយក្នុងត្រីមាសដំបូងនៃឆ្នាំនេះ បើធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំមុន។
ប្រភព៖ SCMP
