ស្ត្រីមីយ៉ាន់ម៉ា ចូលរួមកម្លាំងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងយោធា ទាមទារសិទ្ធិអំណាចតួនាទីស្ត្រីក្នុងសង្គម
ក្រុមស្ត្រីដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងចលនាតវ៉ាកើតឡើង បន្ទាប់ពីមេទ័ព Min Aung Hlaing ដឹកនាំការកាន់អំណាចថ្មី។ ក្រុមស្ដ្រីមីយ៉ាន់ម៉ា ដែលចូលរួមក្នុងការតស៊ូប្រដាប់អាវុធ ដើម្បីតតាំងនឹងការគ្រប់គ្រងដោយយោធាមីយ៉ាន់ម៉ា ចាប់តាំងពីរដ្ឋប្រហារកាលពីថ្ងៃទី ១ ខែកុម្ភៈកន្លងមកនេះ។
អ្នកប្រយុទ្ធស្ត្រីចំនួន ៤នាក់ បានប្រាប់សារព័ត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាថាក្រុមស្ដ្រីចង់បំផ្លាញរបបផ្តាច់ការយោធា និងផ្តួលរំលំបទដ្ឋានយេនឌ័រប្រពៃណីមិនស្មើភាពពីមុនមក ដោយចង់ឱ្យស្ដ្រីដើរតួនាទីស្មើគ្នាក្នុងការកសាងប្រទេសជាតិជាថ្មី។
គួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរថា សារព័ត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាបានប្រើប្រាស់ឈ្មោះក្លែងក្លាយ សម្រាប់ប្រភព ដែលជាស្ត្រីចូលរួមក្នុងការតស៊ូនេះ និងអ្នកផ្សេងទៀត ដែលមាននៅក្នុងអត្ថបទនេះ ដោយសារជៀសវាងការសងសឹងពីសំណាក់យោធាមីយ៉ាន់ម៉ា។
កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ បានចាប់ផ្ដើមក្បួនបាតុកម្ម ដើម្បីគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យមុនគេ បន្ទាប់មកក្រុមស្ត្រីបន្តដើរក្បួននៅជួរមុខ។ ក្រុមទាំងនេះផងដែរ ក៏បានចូលរួមក្នុងចលនា«មិនស្តាប់បង្គាប់ដោយជនស៊ីវិល» ក្នុងការអំពាវនាវឈានមុខ សម្រាប់សិទ្ធិជនជាតិភាគតិច។
គួររម្លឹកផងដែរថា ជារឿយៗស្ត្រី បានប្រើប្រាស់ភាពជាស្ត្រីរបស់ពួកគេ ជាឧបករណ៍នៃការតស៊ូប្រជែង នឹងគោលគំនិតគៀបសង្កត់ពីបុរស។ ជានិមិត្តសញ្ញានេះការតស៊ូប្រជែង ក្រុមស្ត្រីបានប្រើសម្លៀកបំពាក់ក្នុងគ្រវីទង់ជាតិធ្វើពីសារុងរូបមេដឹកនាំរដ្ឋប្រហារ មីន អ៊ុងឡាំង ទៅនឹងក្រដាសអនាម័យ និងខ្សែក្រវាត់ សារុង កន្ត្រៃ និងបានបោះសំឡីអនាម័យពាសពេញផ្លូវ ដើម្បីចំអក និងបង្អាប់កងកម្លាំងសន្តិសុខ ហើយបញ្ឈប់សកម្មភាពរបស់ពួកគេ។
តាមរយៈការប្រើឧបករណ៍ ដើម្បីបង្ហាញនូវ«ពាក្យប្រមាថ»ទាំងនេះ ក្រុមស្ត្រីបាននិយាយថា ពួកគេកំពុងទាមទារឋានៈរបស់ពួកគេឡើងវិញ និងប្រឆាំងនឹងអាកប្បកិរិយាអយ្យកោដូចគ្នា ដែលយល់ថា ពួកគេទាបជាងនៅក្នុងសង្គម។
កញ្ញា Kabya May ដូចស្ត្រីជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាដែរ ដោយគ្រូបង្រៀនអាយុ ២៣ ឆ្នាំនេះ មកពីតំបន់ Sagaing ទម្លាប់ស្លៀកសារុងប្រវែងកជើងហៅថា htamein ។ ឥឡូវនេះ នាងគឺជាសមាជិកនៃក្រុម Myaung Women Warriors ដែលជាក្រុមអ្នកប្រយុទ្ធស្ត្រីទាំងអស់ ដែលបានប្រកាសជាសាធារណៈលើកដំបូងរបស់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។
កញ្ញា Kabya May លើកឡើងថា៖ «ខ្ញុំបានចូលរួមការតស៊ូនេះ ដោយសារតែខ្ញុំចង់កម្ចាត់សត្វឆ្កែ (ជាពាក្យ សម្រាប់ជេប្រមាថកងកម្លាំងសន្តិសុខមីយ៉ាន់ម៉ា)។ ហេតុផល ដែលខ្ញុំចូលរួមជាមួយក្រុមតស៊ូរបស់ស្ត្រីគឺ ដើម្បីបង្ហាញថាស្ត្រីអាចធ្វើអ្វីដែលបុរសកំពុងធ្វើដូចគ្នា»។
សមាគមជំនួយសម្រាប់អ្នកទោសនយោបាយ (ភូមា) ប្រាប់សារពត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាថា៖ «ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១,២៦០ នាក់ ដែលត្រូវបានសម្លាប់ ដោយកងកម្លាំងសន្តិសុខ ចាប់តាំងពីការធ្វើរដ្ឋប្រហារនោះ យ៉ាងហោចណាស់មាន ៨៧ នាក់ជាស្ត្រី ខណៈជនជាប់ទោស និងជាប់ចោទជាង ១,៣០០ នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១២,០០០ នាក់សរុបគឺជាស្ត្រី»។
កញ្ញា Amara អ្នកនាំពាក្យរបស់ក្រុមចលនា Myaung Women Warriors ប្រាប់សារព័ត៌មានអាល់ហ្សាចារ៉ាថា ក្រុមនេះស្វែងរកការប្រឈមមុខនឹងការដាក់កម្រិតយេនឌ័រ។ នាងលើកឡើងថា៖ «សង្គមកំណត់កិច្ចការមួយចំនួនសម្រាប់បុរស និងស្ត្រី។ យើងដើរក្បួន ដើម្បីបំបែកគំរូទាំងនេះ ហើយដើម្បីបង្ហាញថា ដៃដែលយោលអង្រឹងអាចជាផ្នែកនៃបដិវត្តន៍ប្រដាប់អាវុធផងដែរ»។
មុនរដ្ឋប្រហារ Amara មិនដែលនឹកស្មានថា នាងនឹងក្លាយជាអ្នកតស៊ូបដិវត្តន៍ឡើយ ប៉ុន្តែការឃើញពីការសម្លាប់ និងអំពើហិង្សានៅជុំវិញនាង បានបង្ខំនាងឱ្យចាត់ទុកនូវអ្វី ដែលនាងបានឃើញជាជំហានចាំបាច់។
អ្នកតស៊ូប្រយុទ្ធរូបនេះបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំបានកាន់អាវុធតែពេល ដែលខ្ញុំគ្មានជម្រើសផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំមានការថប់បារម្ភអំពីគ្រោះថ្នាក់ប្រភេទណានឹងកើតឡើង ចំពោះខ្ញុំ… ម្យ៉ាងវិញទៀត យើងប្តេជ្ញាថា យើងត្រូវយកឈ្នះវា។ យើងកំពុងរៀបចំចិត្តគំនិតរបស់យើងដោយខ្លួនឯង»។
ប្រភព៖ Aljazeera
