ខណៈការគំរាមកំហែងទៅវិញទៅមកកើនឡើង អាមេរិក អ៊ីរ៉ង់ឈានជិតដល់កិច្ចព្រមព្រៀងនុយក្លេអ៊ែរ
ថ្មីៗនេះអ៊ីរ៉ង់ និងសហរដ្ឋអាមេរិកបានចូលរួមក្នុងការកើនឡើងនៃការព្រមាន និងគំរាមកំហែងគ្នាទៅវិញទៅមក បើទោះបីជាពួកគេកំពុងមានការរីកចម្រើនក្នុងកិច្ចចរចាការទូតដើម្បីស្ដារកិច្ចព្រមព្រៀងនុយក្លេអ៊ែរក៏ដោយ។
កាលពីថ្ងៃសៅរ៍សប្ដាហ៍មុន សភារបស់ប្រទេសអ៊ីរ៉ង់បានដាក់ទណ្ឌកម្ម ហើយភាគច្រើនជានិមិត្តរូប ទៅលើជនជាតិអាមេរិកចំនួន ៥១ នាក់ ដែលជាមន្ត្រីស៊ីវិល និងយោធា ជុំវិញការចោទប្រកាន់ថាបានប្រព្រឹត្តអំពើភេរវកម្ម និងរំលោភសិទ្ធមនុស្ស ក្នុងការធ្វើឃាតមេបញ្ជាការអ៊ីរ៉ង់មួយរូបគឺលោកឧត្ដមសេនីយ៍ទោកាស៊ីម ស៊ូឡីម៉ានីកាលពីពីរឆ្នាំមុន។
ជាការឆ្លើយតបលោកជេក ស៊ូលីវ៉ាន់ ទីប្រឹក្សាសន្តិសុខរបស់ប្រធានាធិបតីអាមេរិក បានព្រមានថាអ៊ីរ៉ង់នឹងជួប «ផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ» ប្រសិនបើជនជាតិអាមេរិកណាមួយ ជាពិសេសបុគ្គលទាំង ៥១ នាក់ខាងលើ រងការវាយប្រហារពីអ៊ីរ៉ង់។
បើទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ នៅថ្ងៃដែលសភាអ៊ីរ៉ង់ប្រកាសដាក់ទណ្ឌកម្មលើជនជាតិអាមេរិក អនុរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអ៊ីរ៉ង់ និងជាអ្នកដឹកនាំគណប្រតិភូចរចានុយក្លេអ៊ែរលោកអាលី បាហ្គារី កានីការខ្វែងគំនិតគ្នាជាមួយមហាអំណាចពិភពលោកគឺកំពុងថយចុះ ហើយការចរចាគឺកំពុងដើរទៅមុខ។
ការដាក់ទណ្ឌកម្ម និងការប្រើប្រាស់សំដីមុតៗ គឺមិនមែនជាអ្វីថ្មីក្នុងទំនាក់ទំនងដ៏តានតឹងរវាងអ៊ីរ៉ង់ និងសហរដ្ឋអាមេរិក។ ប៉ុន្តែសកម្មភាពថ្មីៗនេះ គឺគួរឱ្យកត់សម្គាល់ដោយសារវាបានកើនឡើងនៅចំពេលដែលភាគីទាំងពីរចង់បញ្ចប់ការចរចាដោយជោគជ័យ ដោយមិនបង្ហាញថាខ្លួនបានធ្វើការលះបង់ធំដុំណាមួយ។
អតីតប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិកលោកដូណាល់ ត្រាំ បានដកខ្លួនសហរដ្ឋអាមេរិកចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងនុយក្លេអ៊ែរឆ្នាំ ២០១៥ ដែលមានឈ្មោះថា «ផែនការសកម្មភាពរួម» ឬ JCPOA ហើយបានសម្រេចជាឯកតោភាគីដាក់ទណ្ឌកម្មលើវិស័យប្រេង និងវិស័យហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ៊ីរ៉ង់។ លោកត្រាំបាននិយាយថាលោកធ្វើបែបនេះ គឺដើម្បីដាក់សម្ពាធលើអ៊ីរ៉ង់ឱ្យចរចាកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីមួយ ដែលរួមបញ្ចូលការដាក់កំណត់លើកម្មវិធីមីស៊ីលចម្ងាយឆ្ងាយរបស់អ៊ីរ៉ង់ និងសកម្មភាពនយោបាយ និងយោធារបស់ពួកគេក្នុងតំបន់។
ដើមឡើយប្រធានាធិបតីអាមេរិកថ្មីលោកចូ បៃដិនចង់ត្រឡប់ទៅរកកិច្ចព្រមព្រៀងដើមឱ្យឆាប់បំផុត ដោយរក្សាជំហររបស់ត្រាំទៅលើបញ្ហាមីស៊ីល និងគោលនយោបាយការទូត សម្រាប់ការចរចានៅពេលអនាគត។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះរដ្ឋបាលថ្មីបានបញ្ហាសញ្ញាថាលក្ខខណ្ឌទាំងពីរនេះ គឺចាំបាច់សម្រាប់ការស្ដារកិច្ចព្រមព្រៀង។
រីឯអ៊ីរ៉ង់វិញដើមឡើយបាននិយាយថាខ្លួននឹងពិចារណាការស្ដារកិច្ចព្រមព្រៀងដើម ប្រសិនបើអាមេរិកដកទណ្ឌកម្មរបស់លោកត្រាំ និងសន្យាថាប្រធានាធិបតីអាមេរិកនាពេលអនាគតនឹងមិនចាកចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងទៀតទេ។ អ៊ីរ៉ង់បានបន្ទន់ការទាមទារទាំងនេះ ខណៈពេលដែលការចរចាបានចាប់ផ្ដើមទៅមុខ។
បើទោះបីជាមានជំហរដ៏តឹងរ៉ឹង ភាគីទាំងសងខាងនៅតែមានតម្រូវការយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីស្ដារកិច្ចព្រមព្រៀងឆ្នាំ ២០១៥។
លោកបៃដិន គឺត្រូវការការជោគជ័យលើបញ្ហាគោលនយោបាយការបរទេស ជាពិសេសបន្ទាប់ពីការចាកចេញដ៏រញ៉េរញ៉ៃពីប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន។ រីឯប្រទេសអ៊ីរ៉ង់វិញ ដែលបានឆ្លងកាត់ការដាក់សម្ពាធរបស់លោកត្រាំ គឺត្រូវការការដកទណ្ឌកម្ម ដើម្បីជួយស្ដារសេដ្ឋកិច្ចដែលកំពុងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង។
ក្នុងការថ្លែងសុន្ទរកថាមួយ អាយ៉ាតូឡា អាលី ខាមេនី បានផ្ដល់សញ្ញានៃការយល់ព្រមដោយប្រយោលចំពោះការចរចាជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក ដោយលោកបាននិយាយថា៖ «ការពិភាក្សា និងការចរចាជាមួយសត្រូវនៅចំណុចប្រសព្វជាក់លាក់ គឺមិនមែនមានន័យថាការចុះចាញ់នោះទេ»៕
ប្រភព៖ New York Times
